Het gezin Blankendaal uit Tuitjenhorn telt 3 zussen: Judith, Maaike en Linda. Hoe bijzonder is het dat we binnen 9 maanden alle drie de zussen hebben mogen helpen bij hun zwangerschap en bevalling…  Linda beviel op 5 december 2017 haar dochter Teske.  Teske had haast, ze kwam een beetje eerder dan de bedoeling, want eigenlijk zou ze eind januari pas komen.  Op de dag van Teske haar geboorte ontdekte zus Judith dat ze voor de 3^e keer in verwachting bleek te zijn! Dit hield ze nog maar even voor zichzelf want Linda was nèt bevallen…  Niet veel later bleek echter dat ook Maaike in blijde verwachting was en meldde zich ook bij ons aan!  Judith kreeg (na Jill en Lieke) haar 3^e dochter Anna  op 11 augustus. En op 5 september  beviel Maaike van, hoe kan het ook anders, ook een dochter, genaamd Fleur!

Vandaag was Maaike op nacontrole bij ons en kregen we deze leuke foto van alle meisjes. Hiermee ronden we (voor nu 😉 ) de zorg voor deze familie een beetje af. Dames, het was super leuk om jullie alle drie te hebben mogen begeleiden! En wat zullen opa en oma trots zijn op hun 3 meiden en 5 kleindochters… het lijkt toch wel in de genen te zitten!!

Heel bijzonder is het in ieder geval om hele families in de regio te leren kennen. Hoe langer je werkt, hoe meer familiebanden ons helder worden! Heel veel geluk met alle meisjes en voor de vaders…. Veel sterkte en ook plezier gewenst met al het roze grut! Gelukkig hebben jullie elkaar om mannendingen te ondernemen. Of stel met nog een paar meisjes-papa’s een regionaal damesvoetbalteam samen!

Lees meer

Lees meer

Als je langer werkt in een praktijk of gebied ken je op een gegeven moment alle straten van alle dorpen wel zo’n beetje uit je hoofd. Je rijdt visites zonder tom-tom en je kunt in elke straat haast wel een huis aanwijzen waar je wel eens geweest bent. Soms voor een bevalling, soms een controle aan huis of een kraamvisite. Veel gedachten en herinneringen gaan er door je heen. Huizen waar je blije mensen trof, of juist heel verdrietige… Huizen waar je vaker mocht terug komen, of slecht 1 keer. Huizen waar je een bevalling begeleidde, of een miskraam…

Op 14 augustus jl. werd ik ‘s nachts gebeld voor een bevalling. Ik noteer het adres en ga snel op pad. De straat was bekend dus alleen het nummer even zoeken in het schemer. Hé verhip, hier ben ik kort geleden nog geweest! Heb ik wel het juiste huisnummer? Want toen woonde er een ander gezin. Snel even in de auto mijn papieren gecheckt, want je wilt ook niet het risico lopen dat je midden in de nacht aanbelt bij de verkeerde mensen! Maar het klopte. En ja, bij navraag bleek dat de huidige bewoners er nog niet lang woonden. En ja, de vorige bewoners waren inderdaad ook bekenden van onze praktijk. Ik had een deja-vu, maar daar was geen tijd voor. We gingen aan het werk.

De volgende dag hoorde ik van mijn collega dat het toeval nog groter werd: De vorige bewoners kregen exact 1 jaar daarvoor ook een kindje, op dezelfde dag, op 14 augustus 2017. Bij beide bevallingen mocht ik helpen. Wat een bizar verhaal…

18 augustus wordt ik opgeroepen in een ander dorp, weer in een huis waar we al eerder waren geweest voor begeleiding. 2x in1 week, toeval bestaat niet. Misschien werk ik te lang op de zelfde plek? Het zal wellicht nog wel eens gaan voorkomen….

Lees meer

Vrijdagavond 20.00 ga ik de dienst in. Het is rustig en ik kan ook de hele nacht lekker in mijn bedje blijven. Het is altijd fijn als je 48 uur dienst hebt, dat je de eerste nacht kunt slapen. Dan is de tweede nacht al minder erg. Zaterdagochtend rijd ik kraamvisites en ga daarna op de praktijk wat administratie wegwerken. Rond een uur of 3 ben ik thuis. We gaan straks barbecueën, het vlees ligt al ontdooit op het aanrecht, zin in! We steken de barbecue aan als kort daarna om 18.00 mijn telefoon af gaat…. Nee hè, niet nu, gaat door mijn hoofd…. Maar het is niet anders, het belletje is te serieus om niet op af te gaan en ik moet het honk verlaten. Man foetert…. “Waarom nu net onder etenstijd?” Zoon klaagt… “Moet je nu weer weg?” Helaas kennen ze mijn vak en als het niet anders is, dan moet je je er maar bij neerleggen, maar het went nooit. Bevallingen laten zich niet plannen. Ik smeer snel twee boterhammen met kruidenboter (stond op aanrecht voorhanden) om in de auto weg te eten. Snel nog een plas en op pad! Ondertussen worden mijn tassen al door zoon in de kofferbak gezet, “succes mam”. In de auto denk ik aan de sla die nog niet af was en het stokbrood dat nog in de oven moest… Nou ja, ze zullen zich wel redden. Ik vind het ook niet gezellig en heb niet echt zin om te gaan. Maar zodra ik bij m’n gezin aankom ben ik alles zoals gewoonlijk vergeten. Dat is het gekke aan ons vak, het heeft echt z’n nadelen (incourante tijden, altijd maar bereikbaar ook op zon- en feestdagen, etc) maar als er een vrouw aan het bevallen is weet je waar je nodig bent en ga je er blind voor! Daar haal je je energie weer uit en maakt dat je het er allemaal voor over hebt, ook al foeter je zelf ook wel eens als het niet zo uitkomt… Het hoort bij je vak, dat gewoon té mooi is!
Vlot en mooi wordt er thuis een nieuw mensje geboren. Wat blijft het toch fantastisch om een vrouw zo’n klus te zien klaren. Dan zit je met z’n allen in een bubbel en denk je niet meer aan het thuisfront. Je ruimt de boel op, pakt je spullen weer in, schrijft je verslag en gaat weer terug naar huis. 23.30 uur, zouden ze nog wakker zijn? In de auto even een appje “ik kom nu naar huis”. Al snel volgt een duim terug, hij is nog wakker… gezellig thuiskomen, want meestal kan ik na een bevalling ook niet meteen slapen. Dan ben ik te wakker.
Bij thuiskomst man en zoon aan een zaterdagavondborrel. “Is alles goed gegaan? En thuis geboren?” vraag zoon. Ja en ja, super gegaan! “En hebben jullie nog lekker gegeten?” Ja hoor, zoon heeft de sla afgerond en ze hebben er gewoon een broodje bij geroosterd.” We hebben nog wat vlees bewaard voor je… heb je trek?” Nou…. Ik lust wel wat. Dus ik spring snel onder de douche terwijl de barbecue weer aangaat in het donker. Om twaalf uur ‘s nachts krijg ik van manlief lekker nog een hamburger van de nachtelijke barbecue! Zoon ook blij, pubers eten de hele dag… “gooi er voor mij ook nog maar wat op hoor pap”. Wat een gezellig einde van de (lange) dag! Wat is het fijn dat je thuisfront het toch ook wel snapt. Dan mogen ze af en toe best even foeteren als ik weer eens vertrek. Het geeft aan dat ze me toch wel missen geloof ik, goed teken 😉 !
(@ldusmaaike)

Lees meer

Met de komende vakantieperiode voor de deur ontvangen wij regelmatig vragen van zwangeren over het afgeven van een zogenaamde fit-to-fly verklaring.

Als verloskundige mogen wij geen fit-to-fly verklaring afgeven. Wij kunnen namelijk niet verklaren dat een zwangere gezond is om op een specifiek moment te vliegen.
Als verloskundige kunnen we wel verklaren dat een vrouw zwanger is, de uitgerekende datum noteren en of de zwangerschap normaal en zonder complicaties is verlopen tot op het moment dat we de zwangere voor het laatst hebben gezien (alleen als dat natuurlijk inderdaad zo was op dat moment).

Een zwangerschapsverklaring geeft geen garantie dat je mag vliegen. De vliegtuigmaatschappij bepaalt uiteindelijk of je mag vliegen of niet. De verklaring geeft ook geen garantie dat er niets kan gebeuren tijdens de vlucht. Wanneer er iets met een zwangere gebeurt tijdens de vlucht is de verloskundige in beginsel daarvoor niet aansprakelijk.

Vraag de vliegtuigmaatschappij welke eisen er worden gesteld. Dit is vooral belangrijk bij landen in Azië, Afrika, (Zuid)-Amerika. Verschillende landen en vliegtuigmaatschappijen hanteren verschillende regels m.b.t. zwangerschap en vliegen. We raden aan om een bestemming te kiezen waar ook goede medische voorzieningen zijn mocht er wel medische hulp nodig zijn. Neem ook altijd al je zwangerschapsgegevens mee op vakantie.

Uiteraard moet een zwangerschapsverklaring ondertekent zijn, een gescande handtekening (of kopie) is niet voldoende.

 

Lees meer

Vanaf a.s. maandag komt er een nieuwe student meelopen in onze praktijk. Ze komt voor 5 weken. Hieronder zal ze zich voorstellen:

Mijn naam is Heleen en ik ben derdejaars verloskundige in opleiding. Van 23 april tot en met 27 mei loop ik stage bij Verloskundigenpraktijk Duin en Dijk. Ik woon in Middenbeemster en doe de opleiding in Amsterdam. Naast de opleiding werk ik in de bediening van een restaurant, assisteer ik bij thuisbevallingen en sport ik fanatiek. Tot nu toe heb ik stage gelopen in Amsterdam, Spierdijk, Stockholm (iets verder van huis) en Heerhugowaard. Ik vind verloskunde een geweldig vak en doe de opleiding met veel plezier. Jullie kunnen mij tegen komen tijdens de spreekuren, kraamvisites of tijdens de bevalling. Voor mij is het natuurlijk erg leuk om zoveel mogelijk ervaring op te doen, maar mocht je bezwaar hebben tegen mijn aanwezigheid mag je dit altijd melden!

 

Lees meer

Aanstaande maandag start er een nieuwe student verloskunde bij ons in de praktijk. Hieronder zal ze zich voorstellen:

“Hallo allemaal,
Ik ben Danique Brandsma en wil me graag even aan jullie voorstellen. In de periode van 12 tot en met 25 maart loop ik namelijk stage hier in de praktijk!
Ik ben een eerstejaars student en studeer aan de Verloskunde Academie van Amsterdam. Ik vind het proces van zwanger zijn en de bevalling super uniek en interessant. Ik wil dan ook graag weten hoe je een zwangere vrouw zo goed mogelijk kan begeleiden tijdens deze bijzondere periode. Voordat het zover is moet ik natuurlijk nog veel leren en daarom ben ik hier!
Jullie kunnen mij treffen tijdens spreekuren, bevallingen en kraamvisites. Als je het niet fijn vindt dat ik aanwezig ben kan je dat altijd bij mij of de verloskundige aangeven.
Hopelijk tot dan! Groetjes Danique”

Lees meer

Afgelopen maandag konden we goede doel van 2017 blij maken met een cheque! Met dank aan ouders die mede hebben gedoneerd. Hier onder lees je het persbericht van de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte kind:

Persbericht
Warmenhuizen, 19 februari 2018

Lees meer

De komende periode zal er een student verloskunde zijn die meeloopt in onze praktijk. We wensen haar veel succes met haar stage! Hieronder zal zich even voorstellen:

Hallo zwangere en partner,

Mijn naam is Simone, ik ben 18 jaar en 2^e jaars verloskundige in opleiding. Ik kom in de periode van 15 januari tot en met 2 maart stage lopen bij deze praktijk. Jullie kunnen mij tegen komen bij het spreekuur, de bevalling, tijdens de kraamweek of bij de nacontrole. Mochten jullie dit niet willen dan mag je dat altijd aangeven.

Het is voor mij extra bijzonder om in deze praktijk stage te mogen lopen omdat Harriët mij ruim achttien jaar geleden op de wereld heeft geholpen. Dit maakt dat ik er nog meer naar deze stage uit zie en alles wat ik zal gaan leren.

Hopelijk tot ziens allemaal, Simone.

 

 

Lees meer

Dit zijn de namen van Duin en Dijk in 2017 !
– Waar een * bij staat is een naam die meerdere keren voorbij kwam in 2017.
– We hadden 46,9 % meisjes en 53,1% jongens.
– Grappig detail is dat dit jaar, behalve de X alle letters van het alfabet zijn gebruikt.
– Helaas hebben we van alle zwangerschappen die zich hebben aangemeld, dit jaar ook 34 miskramen begeleid… Hopelijk mogen deze ouders komend jaar alsnog een mooie naam uitkiezen…

Lees meer